سلامتي ارزش است

شناخت مسائل مربوط به سلامت روان در نوجوانان و كودكان مي تواند بسيار دشوار باشد. بسياري از اوقات، بچه ها در سكوت رنج مي برند، به دنبال اطلاعات از مكان هاي ديگر هستند، يا فقط اشتباه بودن چيزي را انكار مي كنند. اغلب، قبل از اينكه كودكان كمك مورد نياز خود را دريافت كنند، علائم بيش از حد بزرگ مي شوند كه قابل كنترل نيستند. اين مي تواند منجر به افزايش خطر علائم شديد مانند خودكشي، خودآزاري يا خود درماني با مواد مخدر يا الكل شود. اغلب در زمينه سلامت روان گفته مي شود كه " مداخله زودهنگام بهترين است". اما دانستن تفاوت بين يك رفتار نادرست يا مبارزه "عادي" و يك مشكل واقعي سلامت روان مي تواند بسيار دشوار باشد.

علائم شايع بيماري رواني در جوانان

علائمي كه بايد به عنوان والدين به دنبال آنها باشيد:

• انزوا : قطع وقت با دوستان، غذا خوردن در اتاق خواب، 
• تغييرات ناگهاني در ظاهر : تغيير در آرايش، لباس پوشيدن يا به طور كلي نحوه نمايش خود.
• تغييرات خلقي ناگهاني : تغييرات خلقي در نوجوانان طبيعي است، اما اگر ناگهاني، غيرقابل توضيح يا تغيير مكرر باشد، مي تواند نشانه چيزي بزرگتر باشد.
• افزايش تحريك پذيري : كودكان اغلب علائم افسردگي يا اضطراب را از طريق تحريك پذيري نشان مي دهند. اگر تحريك پذيري براي مدت طولاني ادامه يابد، مي تواند نشان دهنده يك مشكل بزرگتر باشد. 
• مشكلات خواب : اين شامل مشكل در به خواب رفتن، مشكل در خواب ماندن يا مشكل در بيدار شدن است. 
• خستگي بي دليل : شكايت از خستگي يا تمايل به چرت زدن، عليرغم داشتن يك استراحت كامل شبانه. 
• مشكل در مدرسه : نمرات، رفتارها، از دست دادن دوستان و غيره. 
• مشكلات حقوقي : توسط پليس به خانه آورده شدن يا اتهامات جنايي.
• رفتار بي پروا/خطرناك : ممكن است شامل مواد مخدر، رابطه جنسي، خرج كردن، رانندگي سريع، پريدن، يا بالا رفتن از مكان هاي بلند باشد. 
• شكايات جسمي : ​​معده درد، سردرد، نياز به استفاده از حمام بسيار بيشتر از حد معمول و غيره. 
• از دست دادن علاقه به چيزهايي كه قبلاً از آنها لذت مي بردند : شركت نكردن در ورزش يا سرگرمي، يا حوصله نداشتن حتي زماني كه همه چيز هيجان انگيز است. 
• صحبت كردن يا فكر كردن در مورد مرگ : لزوماً فقط به معناي خودكشي نيست. 
• گريه كردن : كودك ممكن است بيشتر از حد معمول گريه كند يا به ظاهر هيچ محركي نداشته باشد 
• افزايش خشم : ممكن است به صورت كج خلقي، پرخاشگري، يا گزارش احساس خشم بيشتر از حد معمول ظاهر شود. 

اگر مشكوك باشم كه فرزندم وضعيت سلامت رواني دارد، چه كاري بايد انجام دهم؟

توجه به اين علائم تنها اولين قدم است. هنگامي كه متوجه شديد ممكن است مشكلي در مورد فرزندتان رخ دهد، او را به يك متخصص مراجعه كنيد. يك درمانگر سلامت روان ، روانپزشك ، يا پزشك اصلي شما مكان هاي خوبي براي شروع هستند. اين متخصصان آنچه را كه در حال وقوع است ارزيابي مي كنند و تعيين مي كنند كه آيا علائم كودك شما "طبيعي" است يا خير - و در صورت نياز مي توانند درمان يا درمان مناسب را توصيه كنند  .

"روده" والدين يك حس قوي است. اگر احساس مي كنيد كه اتفاقي با فرزندتان مي افتد، احتمالاً درست مي گوييد. 

گفت و گوهاي مداوم در مورد سلامت روان در سنين پايين مي تواند به حساسيت زدايي آنها نسبت به موضوع سلامت روان كمك كند. با انجام اين كار، وجود مسائل مربوط به سلامت روان را عادي مي‌كنيد و براي فرزندانتان آسان‌تر مي‌كنيد كه وقتي چيزي درست نيست، به اشتراك بگذارند. هيچ وقت براي شروع اين گفتگوها دير نيست. چك كردن مرتب فرزندانتان روشي موثر براي اطمينان از اينكه آنها احساس خوبي دارند و ايجاد محيطي است كه در آن راحت در مورد احساس خود صحبت كنند. 

اين غيرمعمول نيست كه كودكان بگويند همه چيز خوب است، در حالي كه اينطور نيست. به دل خود اعتماد كنيد بسياري از اوقات، افرادي كه مشكل سلامت روان دارند، تا زماني كه شديدتر شود، به سختي متوجه آن مي شوند.