سلامتي ارزش است

زناشويي درماني چيست؟

زناشويي درماني نوعي مشاوره ويژه براي زوجين است كه بر بهبود رابطه آنها تمركز دارد. اين به شركا كمك مي كند تا تعارضات را حل و فصل كنند، ارتباطات را تقويت كنند و ارتباط عاطفي خود را تقويت كنند. اين درمان توسط متخصصان آموزش ديده در پرداختن به مسائل زناشويي با هدف ايجاد يك مشاركت سالم تر و رضايت بخش تر انجام مي شود.

حفظ سلامت و شادي يك ازدواج در طول زمان مستلزم كار است و گاهي اوقات كار بسيار دشواري است. وقتي زن و شوهري كه در يك رابطه مشكل دار هستند، مي توانند تفاوت هاي خود را تشخيص دهند و به طور مشترك حل كنند، فوق العاده است. با اين حال، اين فرآيند به ندرت آسان است. هنگامي كه مشكلات شروع به مزمن شدن كردند، هر يك از طرفين احساس مي كند كه توسط ديگري خيانت شده است و سازش احساس ناامني مي كند. در چنين مواردي، پناهگاه امن و محافظت شده ارائه شده توسط درمانگر زناشويي يا زوج‌ها مي‌تواند بين ازدواجي كه شكست مي‌خورد و ازدواجي كه خود را بهبود مي‌بخشد، تفاوت ايجاد كند.

زناشويي درماني

زناشويي درماني احتمالاً بهترين كار مجردي است كه افراد در ازدواج هاي مشكل دار مي توانند براي بهبود ازدواج خود انجام دهند. يك درمانگر ازدواج ماهر، حمايت و مداخله اي را ارائه مي دهد كه مي تواند به شركاي بي اعتماد كمك كند تا با خيال راحت به مشكلات خود رسيدگي كنند و روند حل و درمان مشكل را آغاز كنند:

• ايمني. اول از همه، درمانگران براي ايجاد يك محيط مطمئن و امن كار مي كنند كه بتواند خشم، نااميدي و تحقير زوج ها را مهار و مديريت كند. درمانگران بي طرف مي مانند و طرفي نمي گيرند. آنها رازداري و حريم خصوصي را حفظ مي كنند. آنها نمايش هاي هيجاني عصباني و هيستريك را محدود مي كنند. آنها حل مشكل آرام را ترويج مي كنند. به طور كلي، فضايي را فراهم مي‌كنند كه در آن زوج‌ها از حالت تدافعي خارج شده و به شيوه‌اي سازنده و منطقي روي مشكلات كار كنند.
• عادي سازي و تست واقعيت. درمانگران باتجربه «قبلاً همه چيز را ديده‌اند» و مي‌توانند به زوج‌ها كمك كنند تا بفهمند چه زماني خواسته‌ها و انتظارات آنها (از يكديگر و/يا از خودشان)، بي‌احتياطي‌ها و واكنش‌ها طبيعي است و چه زماني غيرعادي، نامناسب يا حتي توهين‌آميز است. چنين بازخوردي از طرف يك شخص ثالث نسبتاً عيني مي‌تواند نقطه مرجع مورد نيازي باشد كه شركا مي‌توانند در طول مذاكرات خود به آن مراجعه كنند.

• كنترل ترافيك. زوج هاي درگير اغلب به راحتي حالت تدافعي پيدا مي كنند و در گوش دادن به يكديگر مشكل دارند. درمانگران به عنوان پليس راهنمايي و رانندگي عمل مي كنند تا مطمئن شوند كه شركا به نوبت به صحبت و گوش دادن به يكديگر مي پردازند، هيچ كس خاموش نيست و قادر به صحبت كردن نيست و همه شانس بهتري نسبت به آنچه كه در غير اين صورت ممكن است براي احساس شنيده شدن دارند.
• آموزش مهارت. درمانگران مهارت‌هاي حل مسئله را آموزش مي‌دهند كه مي‌تواند به زوج‌ها كمك كند تا ابزارهايي را براي كمك به آنها براي رسيدگي و مديريت بهتر تعارض‌هايشان به دست آورند. مهارت هاي ارتباطي به زوج ها كمك مي كند تا بدانند چگونه بهتر صحبت كنند و به حرف هاي يكديگر گوش دهند. مهارت‌هاي آرامش‌بخش به شركا كمك مي‌كند تا بهتر تشخيص دهند كه چه زماني در حال تدافعي هستند و چگونه خود را آرام كنند تا گفتگوي منطقي ممكن باقي بماند.
• تفسير. تا جايي كه به نظر مي رسد مشكل ناشي از شكست شركا در درك يكديگر باشد، درمانگران براي ارتقاي ارتباطات سخت كار خواهند كرد. آنها مهارت‌هاي گوش دادن را آموزش مي‌دهند، به اشتراك گذاشتن احساسات و خواسته‌هايي كه ممكن است بيان آن‌ها دشوار باشد، تشويق مي‌كنند و شركا را تشويق مي‌كنند تا آنچه را كه شريكشان گفته‌اند تكرار كنند تا درك خود را نشان دهند. در صورت لزوم، آنها معاني شريك را به گونه اي تفسير مي كنند كه درك هر يك از طرفين از ديگري را بهتر ارتقاء دهند. درمانگران همچنين ممكن است به الگوهاي رابطه اي اشاره كنند كه ممكن است شركا از آن آگاه نبوده باشند (به عنوان مثال، اگر يكي از طرفين سعي كند با ديگري به عنوان يك كودك يا به عنوان والدين رفتار كند) كه مي تواند در توانايي آنها براي برقراري ارتباط به عنوان شريك بزرگسال اختلال ايجاد كند.

سفر زناشويي درماني 

زناشويي درماني معمولاً به شيوه سرپايي در مطب درمانگر انجام مي شود و هفته اي يك بار و هر جلسه بين 60 تا 90 دقيقه به طول مي انجامد. ممكن است يك يا دو درمانگر در جلسه حضور داشته باشند. هنگامي كه دو درمانگر حضور دارند، به اين فرآيند "درمان مشترك" گفته مي شود. تعداد جلسات درماني با توجه به شدت مشكلات ارائه شده، آموزش و تكنيك درمانگر و (متاسفانه) توانايي زوج در پرداخت هزينه خدمات متفاوت خواهد بود.

بسياري از طرح هاي بيمه پوششي جزئي براي زناشويي درماني ارائه مي دهند. اگرچه برخي از درمانگران پيشنهاد مي كنند كه مي توان در يك يا دو جلسه تغيير قابل توجهي ايجاد كرد، اما به احتمال زياد بين 8 تا 12 جلسه قبل از اينكه تغيير قابل توجه و پايدار به طور واقع بينانه رخ دهد، مورد نياز است. از طرف ديگر، درمان هايي كه بيش از يك سال يا بيشتر طول مي كشند بدون اينكه نتيجه اي داشته باشند، احتمالاً نتيجه اي ندارند. در چنين مواردي، زوج‌هاي مشكل‌دار ممكن است به فكر كار با يك درمانگر متفاوت با رويكردي متفاوت باشند، يا در مورد دوام ازدواج خود تجديد نظر كنند.

در طول جلسات درمان زناشويي، درمانگران به زوج‌ها كمك مي‌كنند تا مشكلات خود را كه ممكن است شامل بيگانگي و از دست دادن احساسات محبت‌آميز، مشكلات ارتباطي، امور، عدم تطابق انتظارات و كشمكش‌هاي رقابتي باشد، برطرف كنند.

زوج هايي كه بهترين شانس براي بهبودي را دارند آنهايي هستند كه هر دو انگيزه دارند تا ازدواج خود را زنده نگه دارند. زوج‌هايي كه با يك يا چند شريك به رزم‌درماني مي‌رسند در مورد اينكه آيا به ازدواج متعهد بمانند يا خير، مشكلاتشان شديدتر است يا با جدايي بيشتر مشخص مي‌شود، يا كساني كه نمي‌خواهند يا نمي‌توانند سازش كنند، كمتر احتمال دارد كه با موفقيت كارها را حل كنند. زوج‌هايي كه با يكي از شركا كه قبلاً از نظر عاطفي از ديگري جدا شده به درمان مي‌رسند، ممكن است كمكي به آنها نباشد.